Qalag “Hıeyatıd a’dıli çinika” aya qal, hama ehndêki hol yena vatış.
İllıstraber Toby Morris, waridati ser fêrq qıjun dı hıew kiyunra, meslê Richard o Paula’d zahf hol yow nêtcı anu wêr çımun ma…
ÇEP: In Richard’u. Wazyêt kiy yı (Waridat dadiy buabiyê yı) holu.
RAŞT: Ina Paula’wa. Wazyêt kiy yın zahf hol niyuw.
ÇEP: Kiy Richard’ıo yın zahf germın o zuawuz. Duılabê yin ha pır kıtab o duılabê cemêdê yını zı ha fêk verra wer.
RAŞT: Kiy Paula’wo yınıdi zi yaow bar isun estu; zobınê çıkınê zi çinikuw. Kiy yınıdi guırri esta o hiyuz. Paula tım niweş quena.
ÇEP: Dadi buabiy Richard, qêy Richard’ır hemı çiy kêni.
RAŞT: Ayê Paula zi. Ow semedra şew o ruej xêwıtyêni.
ÇEP: Richard şın yow mektebêkow hol. yow dêrd mektêb çinikuw, talabêy mektêbı zi holi. me’ lêm i mektêb, kêfra guırê xuı kêni.
RAŞT: Sınıfê mektêb Paula’d zahf talabê êsti. Waridatiyê mektêbı zi zahf hol niyawa. Me’lêmı zi zahf wahar dêrdê o bie kêfi.
ÇEP: In nêtcun sera dadiyê Richard vuna: “B+ ? Ma tıri xuısısi ders e’yar bıker.”]
RAŞT:Dadiyê Paula’ zi Paula’ra ınê wazena: “B ? Zahf xrab niyuw!”] qê ma zêpiy fum kêni.
O serrow ser ın fêrq qıji bên piser ziyêdyêni. .
ÇEP: Dayiş dadiy o buabiy, semêd yow xuısısi universitawa hola.
RAŞT: Guırı wo wendış tiyedır benu.. Wahar yow bar dênızow.
In ferq, çı qasi ziyedyenuw se, bênatê yını zi ehndêk benuw a:
ÇEP: Buabiy yı wunu: “tıkiy heval mı ujadi xêwıtyêni, ez tıri ujad staj e’yar kena.”
RAŞT: Buabiy yê zi wunu: “Tı dersê xuı bı xewit, pê mı wext xuı xerc meker.”
In fêrq, xuı ser nin vêr çımun çoy. Ina semedra…
ÇEP: Xewatuêğ panqa: “Qrêdiyê şıma vêjyawa, Çim şıma ruêşnib!”
RAŞT: Xewatuêğ panka: “Quısır meun, qrêdiyê şıma ni vêjyawa.”
ÇEP:…Wextra wext Richard xuıw xuı qen’at ınê anuw, wunu cêy mı miyun isununıd caw hemı cuaruw; Çımçıra vunu hemı çik “mı xuır” qezenc kerduw. Sêr xewatueğun: “Tı laji Racır’ê otiri niya? Ez derhêq tıdi hol hıewadisu eşnawena; Qale yin ina bena derg şına.”
RAŞT: Paulazi hêdi hêdi miyun isununidi “cêy xuı qawıl kena” o “hıed xuı zuna”, In qêdıra inun kena. Sêr xewatueğun: “Belê, ez tı gena guırı, hama xuı vira mekerıg çim mı how tı sera!”
ÇEP: “Tı sêni ehndêk biyi pil?”
RAŞT: “Mıri muıse’dı…”
ÇEP: “vıt vıt vera ez zahf xêwityawa. Tesduık waştışê feqirunra mı hin el emun kerduw. Çow tawê sêr têmsiya simınıd nidowu mı…”
Hayatın ‘adil olmadığı’ bu kadar iyi anlatılabilirdi
İllüstratör Toby Morris, sosyoekonomik açıdan farklı iki ailenin çocuğu olarak hayatlarına başlayan Richard ve Paula’nın öyküsü üzerinden sınıf farklılığının sonuçlarını çok net bir şekilde gösteriyor.
SOL: Bu Richard. Ailesi iyi durumda.SAĞ: Bu Paula. Ailesi pek iyi durumda değil.
SOL: Richard’ın evi sıcak ve kuru. Kitaplığı kitaplarla ve buzdolabı yiyeceklerle dolu.
SAĞ: Paula’nın evinde bir sürü insan var; ama başka da pek bir şey yok. Ortam gürültülü ve nemli. Paula sürekli hastalanıyor.
SOL: Richard’ın ebeveynleri onun için herşeyi yapıyorlar.
SAĞ: Paula’nınkiler de. O yüzden gece gündüz çalışıyorlar.
SOL: Richard iyi bir okula gidiyor. Okulun kaynak sorunu yok, iyi öğrencileri var. Öğretmenler işlerini severek yapıyorlar.
SAĞ: Paula’nın okulunda sınıflar çok kalabalık. Okulun kaynak sorunu var. Öğretmenler mutsuz ve stresliler.
SOL: Bunların sonucunda Richard’dan beklentilerle [Anne: “B+ mı? Sana özel ders aldırmalıyız”]
SAĞ: Paula’dan beklentiler [Anne: “B mi? Hiç de fena değil!”] niçin farklı anlayabiliyoruz.
Ve yıllar boyunca bu küçük farklılıklar birikiyor…
SOL: Anne babanın ödediği özel, kaliteli üniversite
SAĞ: İş ve okulu birarada götürüyor. Bir sürü borcu var.
Bu farklar biriktikçe de araları açılıyor:
SOL: Baba: “Orada çalışan arkadaşlarım var, sana hemen staj ayarlarım”
SAĞ: Baba: “Sen derslerine çalış, benimle zaman kaybetme”
Bu farklar tek başlarına fark edilmedikleri için…
SOL: Bankacı: “Krediniz onaylandı, tebrikler!”
SAĞ: Bankacı: “Maalesef krediniz onaylanmadı”
SOL: …Zaman içinde Richard toplumda en yukarıda olmayı hakettiğini düşünmeye başlıyor; ne de olsa herşeyi “kendisi” yaptı. Yönetici: “Sen Roger’ın oğlusun değil mi? Hakkında iyi şeyler duyuyorum; böyle devam et.”
SAĞ: Paula da yavaş yavaş “haddini bilmeye”, “toplumdaki yerini kabullenmeye” başlıyor. Yönetici: “Evet, işe alındın şekerim, ama bir gözüm üstünde olacak!”
SOL: “Başarınızın sırrı nedir?”
SAĞ: “Müsaadenizle…”
SOL: “Sızlanmak yerine çok çalışmak. Sadaka isteyenlerden bıktım. Bana kimse birşeyi gümüş tabakta sunmadı…”
Leave a comment